بیماری های پنوموکوکی در اطفال

Menangitis - مننژیت (عفونت پرده های مغزی)
التهاب پرده‌های محافظی می‌باشد که مغز و نخاع را پوشانده‌اند و به دلیل نزدیکی التهاب به مغز و نخاع، می تواند زندگی بیمار را به خطر اندازد؛ بنابراین این شرایط را تحت عنوان فوریت پزشکی دسته بندی می‌کنند. کودکان کمتر از 2 سال، بیشتر در خطر ابتلا به مننژیت پنوموکوکی می باشند. نکته مهم آنست که در بسیاری از موارد این بیماری میتواند باعث آسیب مغزی بلند مدت شده و کیفیت زندگی نوزاد در سالهای بعد را تحت تاثیر مستقیم قرار دهد.


Otit - اوتیت (عفونت گوش میانی)
اوتیت میانی حاد بیماری شایعی است و پس از سرماخوردگی دومین علتی است که باعث مراجعه‌ی کودکان به پزشک می شود. بیشترین میزان بروز این بیماری مربوط به کودکان زیر ۲ سال است کوتاه و افقی بودن شیپور استاش در کودکان موجب می‌شود تا باکتری‌های موجود در حلق به آسانی وارد فضای گوش میانی شده و ایجاد عفونت نمایند. از شایعترین عوامل عفونی ابتلا به عفونت گوش میانی می توان از استرپتوکوکوس پنومونیه و هموفیلوس آنفلوآنزا نام برد، توجه داشته باشید که اگر عفونت گوش میانی حاد سه بار یا بیشتر در ۶ ماه، یا ۴ بارو بیشتر در یک سال اتفاق افتد از نوع عود کننده می باشد .


Pneumonia - پنومونی (ذات الریه)
پنومونی التهاب بافت ریه پس از اسهال دومین علت مرگ و میر کودکان در جهان می باشد. تخمین زده میشود که در حدود 30 درصد از مرگ و میر کودکان جهان علی الخصوص در جهان سوم، ناشی از ذات الریه است. پنوموکوک شایعترین عامل بروز ذات الریه در کودکان 3 ماه تا 4 سال می باشد.


Bacteriemia – باکتریمی (عفونت خون)
ورود باکتری به خون باعث بروز این شرایط شده و میتواند عواقب وخیمی داشته باشد. در صور ت بروز باکتریمی بستری بیمار الزامی بوده و درمان های وسیع آنتی بیوتیکی اعمال خواهد گردید. بیماری های غیر مهاجم پنوموکوکی در صورت توسعه و ورود باکتری به خون میتوانند موجبات بروز باکتریمی شوند.